เด็กชาย Future

บทที่ 15

เด็กชาย Future

ณ ท้องพระโรง วังหลวง

พระนาง Queen of Sentence

กำลังทรงนั่งพักพระอิริยาบถ

หลังจากเสร็จจากงานราชกิจ

(Present Continuous Tense)

หัวหน้าราชองครักษ์ Future

เดินเข้ามายังท้องพระโรง

พร้อมด้วยของบางสิ่งที่ปกคลุมไว้ด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดง

(Countable Noun)

“อ้าว..ท่านราชองครักษ์.. มีธุระอันใดกับข้ารึ

...แล้วนั้น คือสิ่งใดกัน..”

พระนางเจ้าตรัสถามด้วยความแปลกพระทัย

“ทรงทอดพระเนตร ด้วยองค์เองเถิด..พระเจ้าข้า พระนางเธอ”

ราชองครักษ์ Future เปิดผ้าคลุมนั้นออก

เผยให้เห็นรูปภาพของหญิงสาวแรกแย้มในชุดลำลองสีชมพู

อยู่ท่ามกลางทุ่งทานตะวัน สีเหลืองสด

มันช่างเป็นภาพที่ทำให้ พระนางเจ้า หวนรำลึกถึงเรื่องราว

เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์

พระนาง Queen of Sentence

ถึงกลับลืมพระองค์ และตรัสโพล่งออกมาว่า

“Future”

“ข้า ไม่ได้ไปสถานที่แห่งนั้นมานานเพียงใดแล้ว

ท่านราชองครักษ์ Future”

“พระนางประสงค์เสด็จยังที่แห่งนั้นอีกหรือไม่

พระเจ้าข้า..”

พระนาง Queen of Sentence ทรงรำลึกถึงภาพ

เมื่อ 15 ปีที่แล้ว

ณ ทุ่งทานตะวัน ของเมือง Since&For

ใกล้พระราชวังฤดูร้อน Land of Ask

องค์หญิง Princess of Sentence

กำลังวิ่งเล่นอย่างมีความสุข

พร้อมกับเด็กชายเล็ก ๆ คนหนึ่ง

ท่ามกลางดอกทานตะวันที่แข่งกันบานสะพรั่ง

เต็มท้องทุ่ง (Uncountable Noun)

องค์หญิงมักจะทรงใช้เวลายามบ่าย

ไปเพื่อการเพาะชำกล้าดอกทานตะวัน

ในแปลงเพาะชำหลวง (Countable Noun)

พอตกเย็น ก็จะทรงเสด็จพร้อมด้วยเพื่อนตัวน้อย

ของพระองค์ ไม่ต่ำกว่า 20 คน

หนึ่งในนั้น ก็มีเด็กชาย Future

อยู่ด้วย

ความทรงจำ ณ เมือง Since&For

บทที่ 14

ความทรงจำ ณ เมือง Since&For

พระนาง Queen of Sentence

กำลังเสวยพระสุธารสชา ณ พระที่นั่งริมน้ำอยู่นั้น

ก็ทรงคิดรำลึกไปถึงเรื่องราว เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์

พระชันษาได้ 15 ขวบปี ณ เมือง Since&For

(Present Perfect Tense)

เสด็จย่า Queen of Ask ครั้งยังทรงพระชนม์ชีพ

มักจะทรงพาเชื้อพระวงศ์ แลเหล่าข้าราชบริพาร

มาแปรพระราชฐาน ยังเมือง Since&For

เมือง Since&For

อยู่ไม่ห่างจากเมืองหลวงเก่า ก็คือ เมือง Tense

ประมาณ 50 กิโลเมตร

เป็นที่ตั้งของพระราชวังฤดูร้อน

ณ ที่แห่งนั้น

เป็นสวนทานตะวันแห่งราชสำนัก Land of Ask

จนมาถึงยุคของพระนาง Queen of Sentence

ใครก็ตาม ที่ได้เดินทางมายังเมืองแห่งนี้

ต่างก็ชื่นชมในทัศนียภาพ และความมีมิตรไมตรีของชาวเมือง

เช้าวันหนึ่งของการเสด็จแปรพระราชฐาน

องค์หญิง Princess of Sentence

ซึ่งปัจจุบันคือ Queen of Sentence

กำลังชื่นชมต้นไม้ใบหญ้า ณ ทุ่งทานตะวัน ในพระราชอุทยาน

(Past Continuous Tense)

ก็ทรงสะดุดพระเนตรเข้ากับ (While)

เด็กชายเล็ก ๆ คนหนึ่ง อายุราว ๆ 5-6 ขวบ

กำลังนั่งเพาะชำกล้าดอกทานตะวัน

อย่างขะมักเขม้น (Past Continuous Tense)

สักครู่หนึ่ง

ก็มีชายชรา เดินเข้ามาบอกกับเด็กชายนั้นว่า

“กลับบ้านเจ้าเร็วเข้า แม่ของเจ้ากำลังจะสิ้นใจแล้ว

เจ้า Future”

เด็กชายรีบวางมือแล้ววิ่งไปอย่างลุกลี้ลุกลน

องค์หญิงทรงรู้สึกฉงนสนเท่ (Past Perfect Tense)

ในความตั้งอกตั้งใจของเด็กชายคนนั้น

เมื่อกลับยังที่พำนัก

เธอก็ยังรู้สึกว่า เด็กชายมีความตั้งใจเกินกว่าอายุจริงของเขา

จนทำให้เธอ ทรงประสงค์จะรู้จักกับเด็กชายคนนั้น

เสียจริง

วันต่อมา

เมื่อองค์หญิง กลับไปที่แห่งนั้น อีกคราก็ไม่พบกับเด็กชายคนนั้น

เธอจึงได้แต่หวนนึกถึงคำพูดแว่ว ๆ ที่ได้ยินเมื่อวาน

ของชายชรากับเด็กคนนั้น ก็เท่านั้น

เมือง Tense

บทที่ 13

เมือง Tense

พระนาง Queen of Sentence

กำลังเสวยพระสุธารสชา ณ พระที่นั่งริมน้ำอยู่นั้น

(Present Continuous Tense)

ก็ทรงคิดรำลึกไปถึงเรื่องราว เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์

(Past Simple Tense)

ณ เมือง Tense

เมือง Tense

เป็นเมืองชายทะเล ซึ่งเสด็จย่า Queen of Ask

เคยประทับอยู่ก่อนที่พระนางจะสิ้นพระชนม์

(Past Simple Tense)

ช่วงเวลานั้น พระนาง Queen of Sentence

ยังทรงดำรงตำแหน่ง พระราชนัดดาเธอ

ทรงมีพระชันษาได้ 10 ขวบปี

จึงจำต้องเสด็จไปเฝ้าเสด็จย่า เป็นประจำทุกปี

พระธิดา Princess of Sentence

จึงทรงมีความผูกพันกับสถานที่แห่งนี้ค่อนข้างมาก

เมือง Tense

เคยเป็นเมืองท่าทางทะเลที่มีความสำคัญมาหลายยุค

และเปรียบดังราชธานีแห่งที่ 2 ในสมัยของ

พระนาง Queen of Ask

(Past Simple Tense)

เพราะพระนางทรงเลือกที่จะพำนักที่นี่เป็นเวลายาวนานถึง 20 ปี

แต่มาภายหลังเมื่อราชอาณาจักร Land of sentence

ได้แผ่ขยายอาณาเขตออกไป

เหนือหมู่เกาะทางทะเลใต้

ศูนย์กลางอำนาจจึงจำต้องขยับลงมาอยู่ ณ เมือง Sentence

Challenge for the Queen

บทที่ 12

Challenge for the Queen

ทางเหนือของหมู่เกาะปะการัง

สถานที่แต่เดิมเป็นที่พักผ่อนส่วนพระองค์

สถานที่แห่งนี้ เต็มไปด้วยเหล่าปลา และสัตว์ทะเล นานาพรรณ

(Uncountable Noun)

เมื่อครั้งพระนาง Queen of Ask

เสด็จย่าของพระนาง Queen of Sentence

ยังทรงพระชนม์ชีพ

มักจะเสด็จมาแปรพระราชฐาน ณ ยังสถานที่แห่งนี้

เพราะนอกจากสวยงามด้วยทัศนียภาพแล้ว

การเสด็จที่นี่ ยังเป็นการทำให้ข้าศึกที่หมายจักพิชิต

ดินแดนบริเวณนี้ของราชอาณาจักร Land of Sentence

ได้เคารพยำเกรง ว่า พระราชินียังทรงมีพระราชอำนาจอยู่

แต่เมื่อเหตุการณ์บ้านเมืองผันแปรไป

เพราะข้าศึกต่างเข้าล้อม ราชอาณาจักร Land of Sentence

มากขึ้นทุกขณะจึงทำให้ในยุคสมัยของ

พระนาง Queen of Sentence

ได้ย่อหย่อนการเสด็จยังสถานที่แห่งนี้

จึงทำให้เกิดการเข้ายึดพื้นที่จากข้าศึกอยู่หลายครั้ง

จนภายหลังได้กลายเป็นสงครามระหว่างรัฐที่รุนแรงในที่สุด

การศึกที่ริมชายหาด เกาะชายแดนสุด

ขณะนั้น ข้าศึกได้ล้อมเกาะที่พระนาง Queen of Sentence

เสด็จไปบัญชาการรบอยู่

ข้าศึกเป็นต่อ ในด้านของกำลังไพร่พล มีมากกว่า 3 เท่าตัว

(Countable Noun)

ในเช้าวันนั้น พระนางกำลังทรงเสด็จไปบัญชาการรบด้วยพระองค์เอง

ในขณะที่กำลังตรวจนับจำนวนไพร่พลอยู่นั้น

(Countable Noun)

ทหารหน่วยข่าวกรองก็นำสาส์นจากข้าศึกเข้ามาทูลถวาย

เนื้อความในจดหมายมีใจความเชื้อเชิญให้พระนาง

ไปเจรจาสงบศึก ณ เรือหลวงของอีกฝ่าย

พระนางได้นำเรื่องเข้าที่ประชุมขุนนาง

เหล่าขุนนางต่างทูลทัดทาน ห้ามมิให้เสด็จ

เพราะเป็นความเสี่ยงที่หาที่สุดประมาณ

(Uncountable Noun)

พระนาง บอกแก่เหล่าขุนนางให้วางใจ

เหล่าอำมาตย์ น้อมรับบัญชาทั้งที่ไม่ต้องการเช่น

แต่ด้วยพระอัจริยภาพ

จึงสั่งให้นางข้าไท ปลอมเป็นพระองค์

การเสด็จครั้งนี้ เป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถของพระนางยิ่งนัก

พระนางแต่งองค์เป็นหญิงรับใช้

ที่ตามเสด็จพระราชินีตัวปลอม

พระนางให้จัดเตรียมเหล้ายาปลาปิ้งอย่างดี

(Uncountable Noun)

ไปต้อนรับ แม่ทัพของฝ่ายข้าศึก

พระนางให้พระราชินีตัวปลอม

ยอมศิโรราปทุกประการแก่ศัตรู

ข้าศึก เมื่อเห็นพระสิริโฉมของพระนางเจ้าตัวปลอม

ถึงกลับเปลี่ยนท่าที

พระนางเจ้าจึงให้พระราชินีตัวปลอม แสร้งทำเป็นยอมจำนน

เมื่อเห็นศัตรูต้องการตัวของพระนาง

พระราชินีตัวปลอมจึงล่อหลอกให้แม่ทัพ

ไปในสถานที่ที่ได้เตรียมการไว้

แต่เมื่อศัตรูพลั้งเผลอ

พระนางเจ้าจึงได้จับตัวแม่ทัพของข้าศึกไว้เป็นประกัน

เมื่อพระนางให้สัญญาณ

เหล่าขุนพลหน่วยแมวเซาที่ซุ่มโจมตีอยู่แล้ว

ในสถานที่แห่งนั้น

เข้าจู่โจมทหารอีกฝ่าย

เพื่อช่วยเหลือพระนางในการนำตัวแม่ทัพ

กลับไปยังค่ายพักแรม

Present Perfect Tense

บทที่ 11

ความรู้สึกในอดีตที่ตกค้าง

พระนาง Queen of Sentence

กำลังทรงนั่งเสวยพระสารสชา ยามบ่าย (Present Continuous Tense)

ณ พระที่นั่งริมน้ำ วังหลวง

พระนางอยู่ ๆ ก็ทรงนึกถึงเรื่องราว (Past simple Tense)

การต่อต้านการขึ้นครองราชย์ของพระนาง Queen of Ask

พระราชินีพระองค์แรก ของราชอาณาจักร Land of Sentence

สมเด็จย่าของพระองค์

เมื่อครั้งนั้น พระนาง Queen of Sentence

ยังทรงพระเยาว์

ทรงมีพระชันษาได้ 10 ขวบปี

เหตุการณ์ครั้งนั้นช่างน่ากลัวในความรู้สึกของพระองค์ยิ่งนัก

(Present Perfect Tense)

กบฏ Devil of Sentence

ได้กระทำการทุกอย่างที่เป็นการต่อต้านและกดดัน

ให้พระนาง Queen of Ask สละราชสมบัติ

อย่างต่อเนื่อง (Past Continuous Tense)

สาเหตุก็เพราะพระนางหาใช่ บุรุษ ไม่

และเนื่องจากไม่เคยมี “บทบัญญัติ” เช่นนี้มาก่อน

กบฏ Devil of Sentence ลักลอบเข้ามายังวังหลวง

ที่ประทับของสมเด็จพระราชินี

โชคดีที่ ราชองครักษ์ มีความเก่งกล้าสามารถมากกว่า

จึงสามารถจับ กบฏเหล่านั้นไว้ได้ (Past simple Tense)

ในที่สุด

เหตุการณ์เลวร้ายเช่นนั้น ก็สิ้นสุดลงด้วยดี (Past simple Tense)

แต่ความรู้สึกเลวร้ายต่าง ๆ ยังคงติดค้างอยู่ในจิตใจ

ของพระนาง Queen of Sentence อย่างมิคลาย

(Present Perfect Tense)